آیات مهم قرآن

1- در مورد صبر و یاری گرفتن از خداوند و آزمایش سوره بقره آخر آیه 151 تا 157

 

فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُوا لِی وَلا تَکْفُرُونِ (١٥٢)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ (١٥٣)

وَلا تَقُولُوا لِمَنْ یُقْتَلُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْیَاءٌ وَلَکِنْ لا تَشْعُرُونَ (١٥٤)

وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الأمْوَالِ وَالأنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ (١٥٥)

الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ (١٥٦)

أُولَئِکَ عَلَیْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ (١٥٧)

 

پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و سپس شکر نعمت من بجای آرید و کفران نعمت مکنید .

ای اهل ایمان در پیشرفت کار خود صبر و مقاومت پیشه کنید و به ذکر خدا و نماز توسل جوئید که خدا یاور بردباران است .

کسی که در راه خدا کشته شد مُرده نپندارید بلکه او زنده ی جاوید است و لیکن شما این حقیقت را درنخواهید یافت .

و البته شما را به سختی ها چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و نفوس و آفات زراعت بیازمائیم و بشارت و مزده ی آسایش از آن سختی ها صابرانراست .

آنانکه چون به حادثه سخت و ناگوار دچار شوند صبوری پیش گرفته گویند ما به فرمان خدا آمده و بسوی او رجوع خواهیم کرد .

آن گروه مخصوص درود و الطاف الهی و رحمت خاصّ خداوند و آنها به حقیقت هدایت یافتگانند .

 

2- در مورد پیروی نکردن از شیطان و دستور شیطان و دعوت شیطان به زشتکاری سوره بقره آخر آیه 167 تا 169

 

یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الأرْضِ حَلالا طَیِّبًا وَلا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ (١٦٨)

إِنَّمَا یَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لا تَعْلَمُونَ (١٦٩)

ای مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را بخورید و پیرو وسوسه های شیطان نشوید که البّته او دشمن آشکاری برای شماست .

این دشمن است که به شما دستور بدکاری و زشتی می دهد و بر آن می گمارد که سخنانی از روی نادانی به خدا نسبت دهید .

 

3- در مورد غذاهای حرام و گوشت خوک و خون و مردار و غذاهای بی نام خداوند سوره بقره آخر آیه 171 تا 173

 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ (١٧٢)

إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِیرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَیْرِ اللَّهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَلا عَادٍ فَلا إِثْمَ عَلَیْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (١٧٣)

 

ای اهل ایمان روزی حلال و پاکیزه ای که ما نصیب شما کردیم بخورید و شکر خدای را بجا آرید و تنها سپاس او گوئید اگر شما خالص خدا را می پرستید .

به تحقیق حرام گردانید خدا بر شما مُردار و خون و گوشت خوک را و هر چه را که به اسم غیر خدا کشته باشند پس هر کس به خوردن آنها مُحتاج شود در صورتی که به آن تمایل نداشته از اندازه ی سدّ رمق نیز تجاوز نکند گناهی بر او نخواهد بود که به قدر احتیاج صرف کند محقّقاً خدا آمرزنده و مهربانست .

 

4- در مورد شرایط نیکوکاری واقعی نمودن سوره بقره آخر آیه 176 تا 177

 

لَیْسَ الْبِرَّ أَنْ تُوَلُّوا وُجُوهَکُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَکِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلائِکَةِ وَالْکِتَابِ وَالنَّبِیِّینَ وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ ذَوِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینَ وَابْنَ السَّبِیلِ وَالسَّائِلِینَ وَفِی الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلاةَ وَآتَى الزَّکَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِینَ فِی الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِینَ الْبَأْسِ أُولَئِکَ الَّذِینَ صَدَقُوا وَأُولَئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ (١٧٧)

نیکوکاری بدان نیست که روی به جانی مشرق یا مغرب کنید ( چه این چیز بی اثری است ) ( این آیه ردّ بر یهود و نصاری است ) لیکن نیکوکار کسی است که به خدای دو عالم و روز قیامت و فرشتگان و کتاب آسمانی و پیامبران ایمان آورد و دارائی خود را در راه دوستی خدا به خویشان و یتیمان و فقرا و رهگذران و گدایان بدهد و هم در آزاد کردن بندگان صرف کند و نماز بپا دارد و زکات مال به مستّحق برساند و با هر که عهد بسته به موقع وفا کند و در کارزار و سختی ها صبور و شکیبا باشد و به وقت رنج و تعب صبر پیشه کُند . کسانی که بدین اوصافند آن ها به حقیقت راستگویان عالم و آن ها پرهیزکارانند .

 

5- در مورد حکم قصاص و دیه گرفتن سوره بقره آخر آیه 177 تا آخر 179

 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصَاصُ فِی الْقَتْلَى الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَالْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَالأنْثَى بِالأنْثَى فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخِیهِ شَیْءٌ فَاتِّبَاعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَأَدَاءٌ إِلَیْهِ بِإِحْسَانٍ ذَلِکَ تَخْفِیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَرَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدَى بَعْدَ ذَلِکَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِیمٌ (١٧٨)

وَلَکُمْ فِی الْقِصَاصِ حَیَاةٌ یَا أُولِی الألْبَابِ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (١٧٩)

 

ای اهل ایمان حُکم قصاص کشتگان چنین معیّن گشت که مرد آزاد در برابر آزاد و بنده را در مقابل بنده و زن را به جای زن قصاص توانید کرد و چون صاحب خون از قاتل که برادر دینی اوست بخواهد درگذرد بدون و یا بگرفتن دیه کاری است نیکو پس دیه را قاتل در کمال رضا و خشنودی ادا کند در این حکم تخفیف و آسانی امر قصاص و رحمت خداوندی است پس از این دستور هر که از آن سرکشی کند و به قاتل ظلم و تعدّی روا دارد  او را عذاب سخت خواهد بود .

خردمندان ! حکم قصاص برای حفظ حیات شماست تا مگر از قتل یکدیگر بپرهیزید .

 

6- درمورد وصیت کردن واجب قبل از مرگ سوره بقره آخر آیه 179 تا آخر 180

 

کُتِبَ عَلَیْکُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ إِنْ تَرَکَ خَیْرًا الْوَصِیَّةُ لِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِینَ (١٨٠)

 

دستور داده شد که چون یکی از شما را مرگ فرا رسد اگر دارای متاع دنیاست وصیت کند برای پدر و مادر و خویشان به چیزی شایسته عدل ، این کار سزاوار مقام پرهیزکاران است .

 

7- در مورد آداب روزه داشتن سوره بقره آخر آیه 182 تا 185

 

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (١٨٣)

أَیَّامًا مَعْدُودَاتٍ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَةٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَهُ وَأَنْ تَصُومُوا خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (١٨٤)

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَنْ کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (١٨٥)

 

بر شما نیز فرض گردیده روزه داشتن چنانچه اممِ گذشته را فرض شد و این دستور برای آنست که پاک و پرهیزگار شوید .

روزهائی به شماره ی معیّن روزه دارید « تمام ماه رمضان » و هر کس از شما مریض باشد یا مسافر به شماره ی آن روزهای غیر ماه رمضان روزه دارد و کسانیکه روزه را به زحمت و مشقّت توانند داشت « چون پیرمردان و زنان حامله و شیرده و غیره » عوض هر روز فدا دهند آن قدر که فقیر گرسنه ای سیر شود و هر کس بر نیکی بیفزاید « بیش از یک گرسنه سیر کند » این بسیار برای او بهتر است و بی تعلّل روزه داشتن شما از هر کار بهتر خواهد بود اگر فوائد بیشمار این عمل را بدانید

ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل شده است برای هدایت بشر و برای راهنمائی و امتیاز خق از باطل پس هر کس دریابد ماه رمضان را باید روزه بدارد و کسی که بیمار یا در سفر باشد به شماره ی آنچه روزه خورده است از ماه های دیگر روزه دارد که خداوند برای شما حُکم را آسان خواسته و تکلیف را مشکل نگرفته تا اینکه عدد روزه را تکمیل کرده و خدا را به عظمت یاد کُنید  که شما را به دین اسلام هدایت فرمود باشد که این نعمت بُزرگ سپاس گزارید .

 

8- در مورد ماهی که قران در آن نازل شده است سوره بقره آخر آیه 184 تا 185

 

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ فَمَنْ شَهِدَ مِنْکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَنْ کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَى مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ (١٨٥)

ماه رمضان ماهی است که قرآن در آن نازل شده است برای هدایت بشر و برای راهنمائی و امتیاز حق از باطل پس هر کس دریابد ماه رمضان را باید روزه بدارد و کسی که بیمار یا در سفر باشد به شماره ی آنچه روزه خورده است از ماه های دیگر روزه دارد که خداوند برای شما حُکم را آسان خواسته و تکلیف را مشکل نگرفته تا اینکه عدد روزه را تکمیل کرده و خدا را به عظمت یاد کُنید که شما را بدین اسلام هدایت فرمود باشد که این نعمت بزرگ سپاس گزارید .

 

9- در مورد نزدیک بودن خداوند به آدمیان سوره بقره آخر آیه 185 تا 186

 

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ (١٨٦)

 

چون بندگان من از دوری و نزدیکی من از تو پُرسند بدانند که من به آنه نزدیک خواهم بود هر که مرا خواند دعایش اجابت کنم پس بایست دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان آورند تا به سعادت راه یابند .

 

10- در مورد معاشرت با زنان در ماه رمضان سوره بقره آخر آیه 186 تا 187

 

أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَائِکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَکُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ عَلِمَ اللَّهُ أَنَّکُمْ کُنْتُمْ تَخْتَانُونَ أَنْفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَعَفَا عَنْکُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُوا مَا کَتَبَ اللَّهُ لَکُمْ وَکُلُوا وَاشْرَبُوا حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الأبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیَامَ إِلَى اللَّیْلِ وَلا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عَاکِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَقْرَبُوهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ (١٨٧)

 

برای شما در شب های ماه رمضان معاشرت با زنان خود حلال شد که ان ها جامه ی ستر و عفاف شما و شما نیز لباس عفّت آن ها هستیدو خدا چون دانست که شما در کار معاشرت زنان به نافرمانی نفس خود در ورطه ی گناه می افکنید لذا از حکم حرمت « مواقعه در شب های رمضان » درگذشت و گناه شما را بخشید از اکنون در شب رمضان رواست که با زن ها به حلال مباشرت کنید و از خدا آنچه مقدّر فرموده بخوابید و بخورید و بیاشامید تا خطّ سپیدی روز از سیاهی شب در سپیده دم پدیدار گردد پس روزه را به پایان رسانید تا اوّل شب و با زنان هنگام اعتکاف در مساجد مباشرت نکنید این احکام حدود دین خداست زنهار در آن راه مخالفت مپوئید خدا آیات خود را این گونه برای مردم بیان دارد باشد که پرهیزکار شوند .

 

11- در مورد رشوه سوره بقره آخر آیه 187 تا آخر 188

 

وَلا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُکَّامِ لِتَأْکُلُوا فَرِیقًا مِنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالإثْمِ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ (١٨٨)

 

مال یکدیگر را بناحق مخورید و کار را به محاکمه قضات نیفکنید که به وسیله رشوه و زور پاره مال مردم را بخورید با اینکه شما بطلان دعوی خود میدانید.

12- در مورد انفاق در راه خدا سوره بقره آخر آیه 194 تا آخر 195

 

وَأَنْفِقُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ وَأَحْسِنُوا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ (١٩٥)

 

و از مال خود در راه خدا خرج کنید لیکن نه به حد اسراف و خود را به مهلکه و خطر در نیفکنید  و نیکی کنید که خدا نیکوکاران را دوست دارد .

13- در مورد سر تراشیدن در مکه و اعمال حاجیان سوره بقره آخر آیه 195 تا آخر 196

 

وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ وَلا تَحْلِقُوا رُءُوسَکُمْ حَتَّى یَبْلُغَ الْهَدْیُ مَحِلَّهُ فَمَنْ کَانَ مِنْکُمْ مَرِیضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِنْ رَأْسِهِ فَفِدْیَةٌ مِنْ صِیَامٍ أَوْ صَدَقَةٍ أَوْ نُسُکٍ فَإِذَا أَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ فَمَا اسْتَیْسَرَ مِنَ الْهَدْیِ فَمَنْ لَمْ یَجِدْ فَصِیَامُ ثَلاثَةِ أَیَّامٍ فِی الْحَجِّ وَسَبْعَةٍ إِذَا رَجَعْتُمْ تِلْکَ عَشَرَةٌ کَامِلَةٌ ذَلِکَ لِمَنْ لَمْ یَکُنْ أَهْلُهُ حَاضِرِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ (١٩٦)

 

همه اعمال حج و عمره را برای خدا بپایان رسانید اگر ترس و منعی پیش آید فرستادن قربانی را که کاری سهل است بجای آرید و سر متراشید تا آنگاه که قربانی شما به محل ذبح برسد پس هر کس که بیمار باشد یا دردسر شود که سر بتراشد از آن فدا کند به روزه داشتن یا صدقه کردن یا ذبح گوسفند پس از آنکه منع و ترس برطرف شود هر کس از عمره تمتع به حج بازآید هر چند مسیر و مقدور است از جنس شتر و گاو و گوسفند آنجا قربانی کند و هر کس به قربانی تمکن نیافت سه روز در حج روزه بدارد هفت روز هنگام مراجعت که ده روز تمام شود و این عمل برای کسی است که اهل شهر مکه نباشد ای بندگان به این احکام عمل کنید و از نافرمانی خدا بترسید و بدانید که عذاب خدا سخت است .

 

14- ماه هایی که حج در آن معین شده است سوره بقره آخر آیه 196 تا آخر 197

 

الْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومَاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِیهِنَّ الْحَجَّ فَلا رَفَثَ وَلا فُسُوقَ وَلا جِدَالَ فِی الْحَجِّ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُولِی الألْبَابِ (١٩٧)

 

حج در ماههای معین است " شوال ، ذی قعده و ده روز اول ذی حجه " پس هر که را حج واجب شود بایست آنچه میان زن و شوهر رواست ترک کند و کار ناروا " مانند دروغ ، مجادله ، بد گویی و گفتن لاوالله ، بلی والله " را ترک کند و شما هر کار نیک کنید خدا برآن آگاه است و توشه تقوی برای راه آخرت برگیرید که بهترین توشه این راه تقوی است و از من بپرهیزید و خدا ترس شوید ای صاحبان خرد و ادراک .

 

 

15- در مورد کسب معاش و معامله کردن  در زمان حج سوره بقره آخر آیه 197 تا آخر 198

 

لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُنَاحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلا مِنْ رَبِّکُمْ فَإِذَا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفَاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ وَاذْکُرُوهُ کَمَا هَدَاکُمْ وَإِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ (١٩٨)

 

باکی نیست که شما در هنگام حج کسب معاش کرده از فضل خدا روزی طلبید پس آنگاه که از عرفات بازگشتید  در معشر ذکر خدا کنید و بیاد او باشید که خدا شما را از آنکه گمراهی کفر بودید براه هدایت آورد .

16- در مورد انفاق در راه خداوند را اول از پدر و مادر و خانواده خود شروع کنید سوره بقره آخر آیه 214 تا آخر 215

 

یَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنْفِقُونَ قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَالأقْرَبِینَ وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ (٢١٥)

 

ای پیامبر از تو پرسند که در راه خدا چه انفاق کنیم بگو هر چه از مال خود انفاق کنید درباره پدر و مادرو خویشان و یتیمان و فقیران و راهگذران رواست و هر نیکی که بجا آرید خدا بر آن آگاه است .

 

17- در مورد حکم شراب و قمار سوره بقره آخر آیه 218 تا آخر 219

 

یَسْأَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ کَبِیرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا وَیَسْأَلُونَکَ مَاذَا یُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ (٢١٩)

 

ای پیامبر از تو از حکم شراب و قمار می پرسند بگو در این دو گناه بزرگی است و سودهایی است مردم را لیکن زیان گناه بیشتر از سود آنها است و نیز میپرسند تو را چه در راه خدا انفاق کنند بگو آنچه زاید بر ضروری زندگانی است خدا آیات خود را بدین روشنی برای شما بیان کند باشد که عقل و اندیشه بکار بندید .

 

18- انفاق در راه خداوند نه همه مال خود سوره آخر آیه 219 تا آخر 220

 

فِی الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْیَتَامَى قُلْ إِصْلاحٌ لَهُمْ خَیْرٌ وَإِنْ تُخَالِطُوهُمْ فَإِخْوَانُکُمْ وَاللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لأعْنَتَکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (٢٢٠)

 

" هر چه انفاق کنید خالص برای خدا باشد تا به حقیقت " برای آسایش دنیا و آخرت خود انفاق کنید ولی نه همه مال خود ببخشید تا در دنیا به رنج افتید و نه بخل ورزید تا از ثواب آخرت بی بهره مانید " و نیز از تو بپرسند از تو که با یتیمان چگونه رفتار کنند جواب ده که به اصلاح حال و مصلحت مال آنها بکوشید بهتر است " تا آنها را بی سرپرست بگذارید " و اگر با آنها آمیزش کنید رواست که برادران دینی هستید و خدا آگاه است از آنکه در کار آنان افساد و نادرستی کند و آنکه اصلاح و درستی ورزد خدا در امر یتیمان کار را برای شما آسان گرفت و اگر میخواست کار را بر شما سخت گرفتی که او به هر کار تواناست .

 

19- زن مومن کنیزکی بهتر از زن آزاد مشرک میباشد و با زن مشرک ازدواج نکنید سوره بقره آخر آیه 220 تا آخر 221

 

وَلا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلأمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَلا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَلَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (٢٢١)

 

و با زنان مشرک ازدواج مکنید تا ایمان آورند و همانا کنیزکی مومنه بهتر از زن آزاد مشرک است هر چند از حسن او به شگفت آیند و زن مدهید مردان مشرک را مگر آنکه ایمان آورند که بنده مومن بسی بهتر از آزاد مشرک است هر چند از مال و جمالش به شگفت آئید مشرکان شما را از راه جهل و ضلالت به اتش دوزخ خوانند و خدا از راه لطف و مرحمت به بهشت و مغفرت دعوت کند و خداوند برای مردم آیات خویش بیان فرماید باشد که هشیار و متذکر شوند .

 

20- زن ندهید مرد مشرک و با زن مشرک ازدواج نکنید سوره بقره آخر آیه 220 تا آخر 221

 

وَلا تَنْکِحُوا الْمُشْرِکَاتِ حَتَّى یُؤْمِنَّ وَلأمَةٌ مُؤْمِنَةٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکَةٍ وَلَوْ أَعْجَبَتْکُمْ وَلا تُنْکِحُوا الْمُشْرِکِینَ حَتَّى یُؤْمِنُوا وَلَعَبْدٌ مُؤْمِنٌ خَیْرٌ مِنْ مُشْرِکٍ وَلَوْ أَعْجَبَکُمْ أُولَئِکَ یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَاللَّهُ یَدْعُو إِلَى الْجَنَّةِ وَالْمَغْفِرَةِ بِإِذْنِهِ وَیُبَیِّنُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (٢٢١)

 

و با زنان مشرک ازدواج مکنید تا ایمان آورند و همانا کنیزکی مومنه بهتر از زن آزاد مشرک است هر چند از حسن او به شگفت آیند و زن مدهید مردان مشرک را مگر آنکه ایمان آورند که بنده مومن بسی بهتر از آزاد مشرک است هر چند از مال و جمالش به شگفت آئید مشرکان شما را از راه جهل و ضلالت به اتش دوزخ خوانند و خدا از راه لطف و مرحمت به بهشت و مغفرت دعوت کند و خداوند برای مردم آیات خویش بیان فرماید باشد که هشیار و متذکر شوند .

21- در مورد حیض و عادت شدن زنان سوره بقره آخر آیه 221 تا آخر 222

 

وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ (٢٢٢)

 

و میپرسند از عادت شدن زنان بگو آن رنجی است برای زنان در ان حال حیض از مباشرت آنان دوری کنید تا آنکه پاک شوند چون پاک شدند از آنجا که خدا دستور داده به آنها نزدیک شوید هماناخدا آنان را پیوسته به درگاهش توبه و انابه کنند و هم پاکیزگان دور از هر آلایش را دوست میدارد .

 

22- در زمان عادت شدن زنان از آنجائیکه خداوند دستور داده بر آنان وارد شوید و نزدیکی کنید سوره بقره آخر آیه 221 تا آخر 223

 

وَیَسْأَلُونَکَ عَنِ الْمَحِیضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِی الْمَحِیضِ وَلا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى یَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ (٢٢٢)

نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لأنْفُسِکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلاقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ (٢٢٣)

 

و میپرسند از عادت شدن زنان بگو آن رنجی است برای زنان در ان حال حیض از مباشرت آنان دوری کنید تا آنکه پاک شوند چون پاک شدند از آنجا که خدا دستور داده به آنها نزدیک شوید هماناخدا آنان را پیوسته به درگاهش توبه و انابه کنند و هم پاکیزگان دور از هر آلایش را دوست میدارد .

زنان کشتزار شمایند برای کشت به آنها نزدیک شوید هر گاه مباشرت آنان خواهید و برای ثواب ابدی چیزی پیش فرستید و از خدا بترسید و بدانید که نزد خدا خواهید رفت و ای رسول مژده ده مومنان را .

23- زنهار نام خداوند را هدف سوگندهای خود نکنید تا حق مردم را پایمال کنید سوره بقره آخر آیه 223 تا آخر 225

 

وَلا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لأیْمَانِکُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَتَتَّقُوا وَتُصْلِحُوا بَیْنَ النَّاسِ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (٢٢٤)

لا یُؤَاخِذُکُمُ اللَّهُ بِاللَّغْوِ فِی أَیْمَانِکُمْ وَلَکِنْ یُؤَاخِذُکُمْ بِمَا کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ حَلِیمٌ (٢٢٥)

 

و زنهار نام خدا را هدف سوگندهای خود مکنید تا آنکه بدین غرض از حقوقی که مردم را بر شماست برائت جوئید و خود را پرهیزگار و مصلح میان مردم قلمداد نمائید بترسید که خدا راست و دروغ مردم را شنوا و نیک و بدخلق را می شنود خدا از سوگندهای لغو شما را مواخذه نکنند و لیکن مواخذه می کند به آنچه در دل دارید و خدا آمرزنده و بردبار است .

 

24- در مورد طلاق غیابی بعد از چهار ماه و ده روز و درمورد شوهر کردن زنان بعد از سه پاکی سوره بقره آخر آیه 225 تا آخر 228

 

لِلَّذِینَ یُؤْلُونَ مِنْ نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَاءُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ (٢٢٦)

وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (٢٢٧)

وَالْمُطَلَّقَاتُ یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ ثَلاثَةَ قُرُوءٍ وَلا یَحِلُّ لَهُنَّ أَنْ یَکْتُمْنَ مَا خَلَقَ اللَّهُ فِی أَرْحَامِهِنَّ إِنْ کُنَّ یُؤْمِنَّ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ وَبُعُولَتُهُنَّ أَحَقُّ بِرَدِّهِنَّ فِی ذَلِکَ إِنْ أَرَادُوا إِصْلاحًا وَلَهُنَّ مِثْلُ الَّذِی عَلَیْهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَلِلرِّجَالِ عَلَیْهِنَّ دَرَجَةٌ وَاللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ (٢٢٨)

 

آنانکه با زنان خود یلاء کنند " سوگند بر ترک مباشرت آنها خورند " چهار ماه انتظار کشند اگر بازگشتند خدا آمرزنده و مهربان است و اگر عزم طلاق کردند خدا به گفتار و کرارشان شنوا و داناست و زنان مطلقه از شوهر کردن خودداری کنند تا سه پاکی بر آنها بگذرد و حیض یا حملی که خدا در رحم آنها آفریده کتمان نکنند  اگر بخدا و روز قیامت ایمان دارند و شوهران آنها حق دارند که آنها را به زنی خود باز رجوع دهند اگر نیت خیر و سازش دارند " نه آزار و ناسازگاری" و زنان را برشوهران حقوقی مشروعی است چنانچه شوهران را بر زنان  لیکن مردان را بر زنان افزونی برتری خواهد بود و خدا بر هر چیز توانا و به همه ی امور عالم داناست .

 

25- در مورد طلاق رجعی سوره بقره آخر آیه 228 تا آخر 229

 

الطَّلاقُ مَرَّتَانِ فَإِمْسَاکٌ بِمَعْرُوفٍ أَوْ تَسْرِیحٌ بِإِحْسَانٍ وَلا یَحِلُّ لَکُمْ أَنْ تَأْخُذُوا مِمَّا آتَیْتُمُوهُنَّ شَیْئًا إِلا أَنْ یَخَافَا أَلا یُقِیمَا حُدُودَ اللَّهِ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلا یُقِیمَا حُدُودَ اللَّهِ فَلا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا فِیمَا افْتَدَتْ بِهِ تِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ فَلا تَعْتَدُوهَا وَمَنْ یَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّهِ فَأُولَئِکَ هُمُ الظَّالِمُونَ (٢٢٩)

 

طلاقی که شوهر در آن رجوع تواند کرد دو مرتبه است پس آنگاه که طلاق داد یا رجوع و نگهداری زن کند به خوشی و سازگاری یا رها کند به نیکی و خیراندیشی و حلال نیست که چیزی از مهر آنان بجور گیرید مگر بترسند که حدود دین خدا را راجع به احکام ازدواج نگاه ندارند پس اگر بترسید که حدود احکام خدا در این مورد رعایت نشود در چنین صورت رواست که زن از مهر خود برای اخذ طلاق چیزی به شوهر بخشد این احکام حدود دین خداست از آن سرکشی مکنید کسانیکه از احکام خدا سرپیچند آنها به حقیقت خود ستمکارانند .

 

26- در مورد سه طلاقه شدن زنان سوره بقره آخر آیه 229 تا آخر 232

 

فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلا تَحِلُّ لَهُ مِنْ بَعْدُ حَتَّى تَنْکِحَ زَوْجًا غَیْرَهُ فَإِنْ طَلَّقَهَا فَلا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا أَنْ یَتَرَاجَعَا إِنْ ظَنَّا أَنْ یُقِیمَا حُدُودَ اللَّهِ وَتِلْکَ حُدُودُ اللَّهِ یُبَیِّنُهَا لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ (٢٣٠)

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِکُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلا تُمْسِکُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا وَمَنْ یَفْعَلْ ذَلِکَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلا تَتَّخِذُوا آیَاتِ اللَّهِ هُزُوًا وَاذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ وَمَا أَنْزَلَ عَلَیْکُمْ مِنَ الْکِتَابِ وَالْحِکْمَةِ یَعِظُکُمْ بِهِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ (٢٣١)

وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا تَعْضُلُوهُنَّ أَنْ یَنْکِحْنَ أَزْوَاجَهُنَّ إِذَا تَرَاضَوْا بَیْنَهُمْ بِالْمَعْرُوفِ ذَلِکَ یُوعَظُ بِهِ مَنْ کَانَ مِنْکُمْ یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ ذَلِکُمْ أَزْکَى لَکُمْ وَأَطْهَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ (٢٣٢)

 

پس اگر زن را طلاق سوم داد روانیست که ان زن و شوهر بار دیگر رجوع کنند تا اینکه زن به دیگری شوهر کند اگر آن شوهر دوم زن را طلاق داد زن با شوهر اول که طلاق داده توانند بزوجیت باز گردند اگر گمان برند که از این پس احکام خدا را راجع به امر ازدواج نگاه خواهند داشت این است احکام خدا که برای مردم دانا بیان میکند هر گاه زنان را طلاق دادید بایستی تا نزدیک بپایان زمان وعده او را به سازگاری در خانه نگاه دارید و یا به نیکی رها سازید و روانیست که آنها را به آزار نگهدارید تا بر آنان ستم کنید " یعنی تعدی به حقوق و کابین آنها کنید " هر کس چنین کند همانا بر خود ستم کرده است و آیات خدا را فسوس و سخریه نگیرید و بیاد آرید  نعمت خدا را که به شما لطف فرمود و خصوص نعمت بزرگ کتاب آسمانی و حکمت الهی را که به شما فرستاد تا شما را به پند و اندرز آن بهره مند گرداند و خدا ترس باشید و بدانید خدا بر همه چیز آگاه است و چون زنان را طلاق دادید و زمان عده آنها تمام شد نباید آنها را از شوهر کردن بازدارید هر گاه به طریق مشروع به ازدواج مردی تراضیکنند بدین سخن پند گیرد هر کس که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده این دستور برای تزکیه نفوس شما بهتر است و نیکوتر چه آنکه خدا به مصلحت شما داناست و شما خیر و صلاح خود نمیدانید .

27- مادر باید فرزند خود را دو سال تمام شیر دهد سوره بقره آخر آیه 232 تا آخر 233

 

وَالْوَالِدَاتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کَامِلَیْنِ لِمَنْ أَرَادَ أَنْ یُتِمَّ الرَّضَاعَةَ وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَکِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ لا تُکَلَّفُ نَفْسٌ إِلا وُسْعَهَا لا تُضَارَّ وَالِدَةٌ بِوَلَدِهَا وَلا مَوْلُودٌ لَهُ بِوَلَدِهِ وَعَلَى الْوَارِثِ مِثْلُ ذَلِکَ فَإِنْ أَرَادَا فِصَالا عَنْ تَرَاضٍ مِنْهُمَا وَتَشَاوُرٍ فَلا جُنَاحَ عَلَیْهِمَا وَإِنْ أَرَدْتُمْ أَنْ تَسْتَرْضِعُوا أَوْلادَکُمْ فَلا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِذَا سَلَّمْتُمْ مَا آتَیْتُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (٢٣٣)

 

مادران باید دو سال تمام فرزندان خود را شیر دهند آنکه خواهد فرزند را شیر تمام دهد و به عهده صاحب فرزند ( پدر ) است که خوراک و پوشاک مادر را به حد متعارف دهد و هیچکس را تکلیف جز اندازه طاقت نکنند نباید مادر در نگهداری فرزند به زیان افتد و نه پدرش از متعارف برای کودک متضرر شود و اگر کودک را پدر نبود ورثه باید در نگاهداری او به متعارف قیام کنند پس اگر زن و شوهر به رضایت خاطر و صوابدید هم شیر گرفتن طفل را اختیار کنند هر دو را رواست و اگر خواهید که غیر مادران فرزندان را شی دهند در صورتیکه مادر را حقوق به متعارف دهید آن هم روا باشد و از خدا بترسید و بدانید که خدا از کردار شما آگاه است .

28- مردانی که بمیرند باید زنانشان چهار ماه و ده روز صبر کنند و بعد شوهر کنند سوره بقره آخر آیه 233 تا آخر 234

 

وَالَّذِینَ یُتَوَفَّوْنَ مِنْکُمْ وَیَذَرُونَ أَزْوَاجًا یَتَرَبَّصْنَ بِأَنْفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَلا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ فِیمَا فَعَلْنَ فِی أَنْفُسِهِنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ (٢٣٤)

 

و مردانی که بمیرند و زنان شان زنده مانند باید مدت چهار ماه و ده روز از شوهر کردن خودداری کنند پس از پایان این مدت گناهی نیست بر شما که آنها در حق خود کاری شایسته کنند " یعنی با دیگران ازدواج کنند " خداوند از کردارشان آگاه است .

29- زنانی که به آنها مباشرت و نزدیکی نکرده اید نصف مهریه تعلق میگیرد سوره بقره آخر آیه 235 تا 237

 

لا جُنَاحَ عَلَیْکُمْ إِنْ طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ مَا لَمْ تَمَسُّوهُنَّ أَوْ تَفْرِضُوا لَهُنَّ فَرِیضَةً وَمَتِّعُوهُنَّ عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَعَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتَاعًا بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُحْسِنِینَ (٢٣٦)

وَإِنْ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ وَقَدْ فَرَضْتُمْ لَهُنَّ فَرِیضَةً فَنِصْفُ مَا فَرَضْتُمْ إِلا أَنْ یَعْفُونَ أَوْ یَعْفُوَ الَّذِی بِیَدِهِ عُقْدَةُ النِّکَاحِ وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَلا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَیْنَکُمْ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ (٢٣٧)

 

باکی نیست بر شما اگر طلاق دهید زنانی را که با آنها مباشرت نکرده اید و مهری مقرر نداشته اید و ولی آنها را به چیزی بهره مند سازید دارا به قدر خود و نادار به اندازه ی خویش به بهره ای شایسته ی او که این سزاوار مقام نیکوکاران است و اگر زنهائی را طلاق دهید پیش از آنکه با آنها مباشرت کرده باشید در صورتی که بر آنان مهر مقرر داشته اید  بایستی که نصف مهری را که تعیین کرده اید به آنها بدهید مگر آنکه آنها خود یا کسی که امر نکاح بدست اوست درگذرند و اگر درگذرید به تقوی و خداپرستی نزدیکتر است و فراموش نکنید برتریهائی را که در نیکوئی به یکدیگر است خدا به هر کار نیک و بد شما آگاه است .

 

تفسیر دعای معراج

بِسمِ اللهِ الرَّ حمَنِ الرَّ حِیمِ 
بنام خالق = کسی که تمامی موجودات را آفرید . این که نمی گویم تمامی موجودات زنده به این دلیل است که تمامی موجودات مانند خاک و سنگ که شما آدمیان آنها را مرده محسوب می کردید همه آنها زنده اند و با گفتن ذکر خداوند در حال زندگی کردن و خدمت به شما آدمیان می باشند و پروردگاری که دائماً در حال پرورش و نمو دادن همه آفریده هایش اعم از قابل رویت به چشم آدمیان و غیر قابل رویت می باشد و بسیار مهربان نسبت به آدمیان است و به دلیل همین مهربانیت خاص نسبت به آدمیان در لحظه پذیرنده توبه آدمیان است حتی توبه گناهکارترین آدمیان و نهایت مهربانی و نهایت بخشش و نهایت چشم پوشی خداوند و نهایت رفاقت خداوند در میان آفریده هایش با آدمیان است . 

خداوند با شماست .


لا حول و لا قوه الا باالله ال علی ال عظیم













بِسمِ اللهِ الرَّ حمَنِ الرَّ حِیمِ


یا سَیِّدُ : ای خداوندی که همه موجودات را خلق کرده ای و تمامی موجودات با گرفتن نشات از وجود بزرگ شما به وجود آمده اند و با وجود شما بالائی و پائینی به وجود آمد و شما بالاترین بالائی و بالاترین بالا در نزد شما کمترین کمترین هستند .

یا سَنَدُ : ای خداوندی که آثار وجود شما در ذره ذره عالم کائنات و هستی و حتی عوالم غیب و شهود موجود و قابل حس است و با نظاره کردن چشم آدمیان که عقل را به آنها داده ای به راحتی در هر کجا می توان شما را دید و شما خود به چشم بینا و عاقل همه جا عیان هستی و روشن و واضحی و خود برای بنده هایت ، یعنی بنده های واقعی خودت نه آنان که پیروی راه شیطان کردند و بنده شیطان شدند تکیه گاه بسیار محکمی که هر که به شما تکیه کند به تکیه گاه دیگری نیاز ندارد و تو خود بالاترین پشتیبان برای بندگانت هستی

یا صَمَدُ : ای خداوندی که تمامی خلائق تو اعم از آنچه ما آدمیان راجع به آنها می دانیم و آنچه نمی دانیم چه خوب چه بد – و چه پست و چه بلندمرتبه همه در حال فرمانبرداری از وجود نامتناهی شما هستند و تنها با گفتن ذکر شما در حال حرکت و فرمانبرداری شما هستند اما خود غافلند و نمی دانند پس شما بالاترین فرمانروایان و بی نیاز از همه چیز و همه چیز به شما نیازمندند و همه و همه و همه به شما نیازمندند .

یا مَن لَهُ المُستَنَدُ : ای خالق و پروردگاری که همه موجودات مخصوصاً آدمیان مخصوصاً آنها که شما را شناختند و در تمامی امور باید به شما تکیه کنند و حتی آنهایی که شما را شناخته اند و به شما تکیه نموده اند و از تکیه به وجود نامتناهی شما در حال گذران لحظه های زندگی و امور هستند و خود نمی دانند . جُدای از آدمیان همه موجودات و همه موجودات و همه موجودات با ذکر شما زنده اند و با تکیه به ذات اقدس و مُطهر شما زندگی می کنند .

اجعَل لی فَرَجاً : بار خالق و بار پروردگار همه چیز و همه جا و همه زمان در حکم شما و محیط به علم و قدرت شما هستند و فرمانبرداری از شما = بزرگواری و عنایت فرماو از روی کرم و مِهر بی نهایت خود گشایش در امور مادی دنیوی و مخصوصاً امور معنوی و اخروی و آخرت ما فرما و ما را به راه راست هدایت فرما ما از در خانه شیطان دور شده و به در خانه کبریائی شما سوق پیدا کنیم و به اذن و رحمتت از آتش و عذاب جهنم ایمن گردیم و جزء مقربین درگاهت قرار گیریم .

وَ مَخرَجاً مِمَّا اَنَا فیهِ : خالقا شما مرا خلق نمودی و از عقل نامتناهی خود که عقل کل مطلق است ذره بسیار کوچکی که عقل ( روح ) بشری نامیده می شود به من اعطا فرمودی پس حکم فرمودی که ای انسان از این عقل خود استفاده کن و به یک شناخت نسبی از وجود من برس بعد از این شناخت راه راست و هدایت به سمت بارگاه کبریائی خود و راه چپ که سمت شیطان و لشکرش که ظلمت و تاریکی است به من نشان دادی اما خدایا من حقیر و ضعیف و ناتوان از آنجا که شیطان از روز نخست خلقت به دشمنی دیرینه با من درآمده بود در بعضی مکان ها و زمان ها خود را در برابر شیطان ضعیف نشان دادم و او نیز از سر دشمنی مرا دعوت به زشتکاری و کار ناپسند کرد من نیز در همان لحظه از یاد و ذکر شما غافل شدم شیطان مرا فریب داد و محصور و بنده خود کرد اما از آنجا که در آغاز هر چیز قرار داده ای بسم الله الر حمن الر حیم بنام خالق و پروردگاری که بخشنده و پذیرنده توبه و بسیار مهربان نسبت به آدمیان = من گنه کار این جرات را به خود دادم که دوباره به سمت شما بیایم و از شما مدد جویم پس به حق رحمانیتت مرا از این دام شیطان که در آن قرار گرفته ام رها و آزاد گردان و به سمت نور خودت هدایت فرما ای بهترین توبه پذیرنده و ای مهربانترین مهربانان .

وَ اکفِنی فیهِ : خدای من ، پروردگار من ، هدایت گر من ، نعمت های شما به عقل آدمیان بی شمارند و خود به شمار تمامی آنان آگاهی عنایت فرما از تمامی نعمت های معنوی و مادی به اندازه ای که خود مقتدراتت می دانی ما را کفایت کن

وَ اَعُوذُ بِکَ : خالق من ، پروردگار من ، معبود من ، حال که من ضعیف با لطف و عنایت خودت تو را معبود خود اختیار کرده ام نیاز مسلّم من از سر عجز و ناتوانی ام در برابر تو وهوای نفسم ایجاب می کند که حتماً حتماً باید از شر شیطان و هوای نفسم به شما پناهنده شوم

بِسمِ اللهِ : با نام تو که خالق من هستی و مرا ایجاد کردی به خواست خودت و پروردگار من هستی و مدام در حال پرورش من هستی به اذن خودت و من تو را معبود و اله خود قرار دادم با نور تو و خواست خودم پس از خواست خودت .

التَّامَّاتِ : بار الها بار پروردگارا بار خالقا – تمام کاملترین کلمه ای است که به زبان من جاری است که در برابر تو استفاده می کنم من ناچیز و کمترین قادر به فهمیدن و مشخص کردن تمام و کمال شما نیستم که می گویم کاملترین تنها جهت دلخوشی خود حقیرم است من ناچیز و کمترین کی و کجا به وجود کاملترین شما پی خواهم بُرد و هیچ گاه یک ذره ناچیز قادر به مشخص کردن کمال نامتناهی شما نخواهد بود .  

یا اَللهُ : و ای خالق بزرگ و مطلق که هر آنچه را اراده کردی خلق کردی و حکم شما بر هر چه باشد خلق می شود

یا اَللهُ : ای خداوندی که پس از خلق هر موجودی به او مشیت و رسالت و رفتن به سمت هدف اصلی که تو هستی یاد دادی و این پرورش شماست که دائماً با ذکر شما تمامی موجودات پرورش می یابند

یا اَللهُ : ای خداوندی که به عقل و چشم انسان ها چیستی و چگونگی شما نگنجد و وجود نامتناهی تو در عقل محصور و محدود بشری نگنجد و تنها هستی تو از هر جا و هر چیزی برای ما عیان است .

یا رَحمَنُ : ای خالق و ای پروردگار و ای اله بسیار بخشنده من که تنها به بخشندگی و عفو و رحمت توست که تمامی موجودات در حرکتند – حرکت به سمت کمال  

یا رَحمَنُ : ای خالق و ای پروردگار و ای اله بسیار مهربان که صفت مهربانی تو شامل تمامی موجودات مانند آب ، خاک و اکسیژن می شود و در بخشش آن مهربانی استثناء قائل نمی شوی

یا رَحمَنُ : و ای خداوندی که یکی از نشانه های مهربانی تو پذیرش توبه در هر لحظه و هر مکان حتی از گناهکارترین بنده هایت است . حتی از گناهکارترین بنده هایت و پس از آن آرامش عطا می فرمایی .

یا رَحیمُ : ای خالق و ای پروردگار و ای اله من که پس از خلقت من عقل را که ذره ای از نور وجودی خودت می باشد به من عطا نمودی پس نور تو باعث شد که من شناختی از تو پیدا کنم و تو را اله و معبود خود قرار دهم و حال که تو را معبود خود قرار دادم فرمودی که بنده خاص من شدی و استثناء قائل شدی و به خاطر آن استثناء مهربانیت خاص خودت را شامل حال من نمودی و در وجود من ایجاد علاقه کردی که همین باعث دلگرمی هر چه بیشتر من می شود .

یا رَحیمُ : ای خالق و ای پروردگار و ای اله من حال مرا جزء بندگان خاصت که علاقه شدید به آنها داری قرار دادی ایمان دارم که تو هر لحظه آمادگی بخشیدن و آمرزیدن گناهان مرا دادی و همین امید به آمرزش تو به من نیرو و توانائی و دلگرمی رفتن هر چه بیشتر به سمت تو را می دهد .

یا رَحیمُ : خالقا خلق نمودی که در هر خلق تو نام تو وجود دارد بی نام تو خلق نمی شود . پروردگارا پرورش داده ای و می دهی و خواهی داد با نام خودت زیرا بی نام تو پرورش داده نمی شود و همین طور آمرزنده هستی با نام خودت زیرا هر که نام تو را گوید ایمن ز بلاها و ظلمت ها و شیاطین می گردد .

یا خالِقُ‌ : ای خداوندی که تنها با اراده ات همه چیز خلق و موجود می گردد و تو خود پدیدآورنده ای و سازنده همه چیز هستی . برخی از ما آدمیان هنگامیکه یک دستگاه می سازیم بسیار به خود می بالیم اما دریغ و افسوس که غافلیم از اینکه اول خالق و سازنده تویی بی اذن تو و خواست خودت این علم به من بشر اعطا نمی گردید که بسازم . اول و آخر سازنده تویی و بس .

یا رازِقُ : خالق من ، پروردگار من ، اله من ، تو خود مرا خلق نموده ای و در تمامی لحظات مشغول پرورش من هستی و خودبه علم بی کران خود آگاه به میزان نیاز من به رزق و روزی و آگاه به این هستی که میزان این روزی چگونه تاثیری در این دنیای خاکی و در آن عالم ملکوتی و جاوید بر من دارد پس خود به میزان مقتدرت که کفایت ظرفیت و گنجایش عقلی و معنوی وجود من ضعیف را دارد به من بده به همان اندازه که موجب رستگاری من گردد نه موجب ظلالت و گمراهی ام . اینها همه روزی منِ آدم خاکی بود در صورتیکه شما روزی دهنده تمام موجوداتی که بسیاری از موجودات از من گنه کار سعادت مندترند . زیرا روزی به چشم من خاکی غذای جسم است . و اگر ملکوتی شوم قدری هم غذای روح که همان ذکر یاد شماست پس خدایا کمکم کن تا هرچه بیشتر از این روزی معنوی که ذکر یاد تو و دعای معراج است بهره مند گردم که این جسم خاکی من تنها قالب روح من است خدایا به تفکر دانسته ام که غذای روح تمام موجودات دعای معراج و ذکر نام شماست ای خداوند بزرگ

یا بارِیءُ : و ای خالقی که به وجود آورنده ی هستی در تمامی لحظات اما ما آدمیان پی نمی بریم به این باری بودن شما و به لطف شما امروزه که علم بشری به حساب عقل کوچک بشری بسیار پیشرفت کرده تازه متوجه شده است که در برابر بارئیت و پدید آورندگی شما هیچ است و پوچ تنها شمایی بوجود آورنده ی بوجود آورندگان

یا اَوَّلُ : اله من عقل من قادر به فهمیدن اول و ابتدای شما نیست و مفهوم اول را نمی داند کی و کجاست به همین دلیل از سر عجز و ناتوانی با ظرفیت عقل کوچکم اولی بزرگ برای خودم به فهم خودم و بسیار کوچک پیش نظر شما در ذهن خودم ایجاد کرده ام 

یا اخِرُ : و ای خداوندی که شما خود برای هر موجود که خلق کرده ای یک شروع و یک پایان قرار داده ای اما ذات اقدس شما بعد از پیان تمامی موجوداتت نیز پایان نخواهد یافت و اول و آخر همه چیز محصور به علم بی پایان و بی حساب شماست و شما خود تا ابد بی پایانی و پایان همه چیز به تو ختم می شود

یا ظاهِرُ : ای خداوندی که به چشم انسان عاقل و بینا که از بصیرت و علمی که شما به او داده ای استفاده می کند و به هر جا می نگرد شما برایش عیان هستی و در تمامی موجودات وجود مطلق شما ظاهر و روشن است 

یا باطِنُ : ای خداوندی که تمامی دانشمندان با تمام علم پیشرفته ی بشری خود در بطن اعماق دریاها و اعاق وجود ذره ی موجودات زنده تجسس و تفکر کنند باز هم باطن آن ها گواهی وجود شما را می دهد 

یا مالِکُ : ای خالقا - بارپروردگارا شما خود خلق نموده ای و همه جا را در احاطه قدرت شماست و شما صاحب و مالک تمامی مکان ها و زمان های مشهود به چشم و عقل بشر و غیر مشهود هستی 

یا قادِرُ : خدایا قدرت بی کرانت و میزان و مقدار آن به عقل ناچیز بشری نمی گنجد توانا بر ایجاد هر چه بخواهی و توانا بر از بین بُردن هر چه بخواهی می باشی

یا واهِبُ : ای خداوندی که در هر زمان و در هر مکان نسبت به تمامی مخلوقاتت علی الخصوص آدمیان بخشنده ترین می باشید

یا وَهّابُ : ای خداوندی که در مورد آدمیان لطف و عنایت خاصی داری و از سر شفقت و مهربانی نسبت به آدمیان بی نهایت بخشنده ای و پس از بخشندگی لطف و رحمت اعطا می نمایی

یا تَوّابُ : ای خداوندی که نسبت به آدمیانی که خلق نموده ای حتی مجرمترین و گنا- هکارترین بندگانت بسیار رئوف ومهربانی وازسر مهربانی در بخشندگی و پذیرندگی توبه ات مدام بر روی همه باز است  

یا حَکیمُ : و ای خالق و پروردگاری که تو خود آدمیان را خلق نمودی و از عقل کل خود ذره کوچکی به آدمیان اعطا نمودی پس به اذن شما بعضی از آدمیان نسبت به برخی دیگر استفاده بیشتری از این عقل کردند و عملشان درمقابله با علم آدمیان دیگر بیشتر شد و به چشم آدمیان دانشمند شدند اما علم شما بالاترین بالاترین علم هاست که ما نسبت به آن بسیار اندک می دانیم

یا سَمیعُ : بارالها ما مخلوق تو هستیم و به اذن شما برخی صداها را می شنویم اما شما خالقی و خود تمامی صداها را خلق کرده ای و به صداهای نهان وآشکار آگا هی  

یا بَصیرُ : و ای خداوندی که تمامی امور گذشته وحال وآینده را می بینی وبه تمامی اسرار ورموز گذشته وحال وآینده آگاه و بینایی

یا غَفُورُ : ای خالق مهربان که از سر مهربانیت نسبت به بزرگترین گنا هان آدمیان بسیار آمرزنده هستی 

یا رَحیمُ : ای خداوندی که از نور وجود خود به بندگانت تابیدی آنان که هوشیارتر بودند بیشتر از این استفاده کردند و راه رسیدن و مقرب شدن را واضح ومشخص نمودی که آن چیزی جز ذکر اسامی اعظمت نیست وهر که این راه را پیموده مقرب گردید به درگاه شما وشما نیز سبب آرامش قلب مقربین گردیدی 

یا غافِرُ : ای خالق وای پروردگار وای خدایی که از سر شوق واشتیاق به بندگانت در هر کجای نامه ای که جهت رستگار شدن بندگانت برایشان فرستادی موکداً تکرار نمودی که بخشش وگذشت وپذیرندگی توبه تو همیشگی و بسیار است 
یا شَکُورُ‌ : و ای خالقی که برای رفاه و آسایش آدمیان زمین را گسترانیدی و در آن هر نوع ملزمه آسایش بشر را فراهم نمودی وما از این لطف بی کران تو بهره می بریم و روزی می خوریم اما هیچ گاه قادر به گفتن و به جای آوردن شکر و سپاس تو نیستیم اما از سر بخشندگی ات حتی کمترین شکر و سپاس ما را پذیرا می باشی 

یا عالِمُ : و ای خداوندی که تو خود علم بی کرانی و عقل کلی و علم ناچیز بشری گوشه ای از علم بی کران شماست و تو خود دانائی به تمامی اسرار و علوم آشکار و غیب می باشی ، زیرا همه را خود آفریده ای 

یا عادِلُ : ای خالق و ای پروردگاری که همه موجودات را به عدل خود خلق کرده ای و همه به عدل خود در حال پرورش هستند و در این عدل و دادگری ات هیچ گونه حقی از هیچ کس و هیچ چیز ضایع ننموده ای

یا کَریمُ : ای خالق و ای پروردگاری که هر چه خلق کرده ای از سر سخاوت و بخشندگی به آن موجود ، بودن بخشیده ای و از سر سخاوت در حال پرورش آن موجود می باشی زیرا تو خود بی نیاز مطلقی و آفرینش ما آدمیان از بزرگترین نشانه های سخاوتمندی توست .

یا حَلیمُ : ای خالق پر توان که قدرت بر ایجاد و نابودی هر چیزی را داری و ای پروردگار مهربان که در حال پرورش همه موجودات علی الخصوص آدمیان می باشی و در قبال این خلقت و پرورش تمامی موجودات وظایفی دارند و مخصوصاً آدمیان که به آنها موهبت عقل و اشرفیت مخلوقات را بخشیده ای ، اما ما آدمیان دائماً در حال اشتباه و خسران هستیم و تو بسیار بردبار نسبت به اشتباهات و گناهان ما هستی

یا وَدُودُ : ای الهی که از نور خودت در بسیاری از قلبها دمیدی و آنها را عزیز و مکرم کردی پس از آن نور تو آن بندگان با اخلاص گردیدند و تو به لطف خودت بسیار دوستدار ایشان شدی

یا غَفُورُ : ای خداوندی که از سر مهربانی بی کرانت نسبت به آدمیان بسیار بخشنده ای و بخشندگی هیچ بخشنده ای همسانِ ذره ای از بخشندگی تو نگردد و تو بخشاینده ترین بخشایندگانی .

یا رَئُوفُ : ای خداوندی که هیچ کس نتواند پی به مهربانی بی کرانت مخصوصاً نسبت به آدمیان ببرد و اگر آدمیان به ذره ای از شوق و مهربانی تو نسبت به خودشان پی می بردند هر آینه از خود بی خود می شدند و حاضر به انجام کوچکترین گناه و سرپیچی از دستورات تو نبودند که مبادا لحظه ای از تو دور شوند . و اگر بشری بتواند بفهمد که تو چقدر مهربانی هر لحظه جان از قالب تن بیرون می کند تا به لقای تو دست یابد .

یا وِترُ : ای خالقی که در آفرینشت تنها و بی همتا و نیاز به دستیاری نداری و در پرورش آفریده هایت نیز تنهایی و به هیچ یاری دهنده ای نیاز نداری و همه موجودات به یاری تو نیازمندند

یا مُغیثُ : ای خداوندی که در تمامی لحظات و مکانها حساب و شماره تمامی آفریده هایت مخصوصاً آدمیان را داری و هیچکدام را از یاد نبرده ای و تنها یار و یاور و نجات دهنده شان تویی و بس .

یا مُجیبُ : خالقا – پروردگارا ، الها تنها اجابت کننده و جواب دهنده به دعاها و خواسته های بندگانت توئی و توئی که با علم بی کرانت آگاه به بهترین مصلحت بندگانت هستی و بهترین اجابت و جواب خواهش بندگانت را برایشان مقدر نمائی .

یا حَبیبُ : ای اله ای هر که دل از غیر برید و دل به تو داد تو نیز از نور وجودی خویش در قلب او می تابی و خود را بهترین رفیق در همه لحظات و همه مکانها برای او قرار می دهی و موجب آرامش او می گردی که تو بالاترین دوست و رفیق و یاور بندگانت می باشی

یا مُنیبُ : و ای خالق مهربانی که رحمت های بی کران تو در همه جا و در همه لحظه ها مانند قطرات باران که در بهاران بسیار زیبا بر سَر سبزه زاران فرو می فرستی بر سر بندگانت فرو می آوری بخصوص موهبت مصونیت که هر که یسوی تو بیاید توسط فرشتگانِ رحمتت بر وی می فرستی و او را در زیر نور خاص هدایت خود قرار می دهی 

یا رَقیبُ : ای خالقی که تمامی قدرتها را تو خلق نموده ای و تمامی قدرتها به اذن تو و با گفتن ذکر تو در حال جاری شدن هستند و هیچ قدرتی بی اذن تو قدرت نمی شود پس در برابر تو رقیبی نیست که بتواند با تو رقابت کند 

یا مُعیدُ : و ای خالق مهربانی که هیچ گاه مخلوقاتت را تنها نمی گذاری و درباره آدمیان بسیار یاری دهنده ای 

یا حافِظُ : ای خالق و پروردگاری که پس از خلق کردَنَت تنها ایمن کننده در برابر جمله بلاهای جسمی و روحی که توسط لشکریان شیطان برای آدمیان در پیش است تویی و بس و هر که را تو ایمن کنی بر او هیچ ضرر و زیانی نرسد .

یا قابِضُ : ای خالق و ای پروردگار و عالمی که تو خود به آدمیان حیات بخشیده ای و برای هر کدام به علم و مصلحت خودت میزان مشخصی برای زندگی در این دنیا مشخص نمودی و پس بازگیرنده این زندگی تویی و بس .

یا حَیُّ : بارالها ، بارخالقا ، بارپروردگارا ، تو زنده مطلقی و تمامی کائنات و آدمیان و آفریده هایت با گفتن ذکر نام تو زنده اند و خود نمی دانند و زندگی تمام موجودات نشات گرفته از زندگی توست که تو زندگی بخش مطلقی .

یا مالِکُ : ای خالقی که از سر قدرتت خلق کرده ای و مالک آنچه وجود دارد شما می باشی

یا باعِثُ : ای خالق و پروردگاری که باعث هر چه وجود دارد تنها اراده توست .

یا وارِثُ : ای خداوند بلندمرتبه که هر چیز و همه کس فانی و نابودشدنی و هیچ و پوچند و تنها تو باقی هستی و ماندگار .

یا رَحیمُ : ای خداوندی که بابهای مهربانی تو در همه جا عیان و بر بندگانت باز می باشد .

یا فاتِحُ : ای خداوند توانا که هر موجودی از تو نیرو گرفته امّا از روی جهل و نادانی اظهار قدرت می کند و ممکن است بتواند مکانی را بگیرد و بر عده ای نیز تسلط پیدا کند اما همه آنها در مقابل تو هیچ و پوچند و فتح همه چیز به اراده توست .

یا فارِجُ : ای اله من ، ای معبود من ، ای خالق و ای پروردگار من ، تنها تو گشاینده و برطرف کننده تمامی مشکلات و نیازهای بندگانت هستی و بس .

یا فاخِرُ : ای خداوندی که همه فخرکنندگان به دلیل جهلشان فخر و مباهات می فروشند در برابر فخر و مباهات تو بسیار ناچیز و بی مقدارند و شما فاخر و گرانبها و باارزشی

یا مُعِزُّ : ای خالقی که بسیار مهربان به آفریده هایت مخصوصاً آدمیان مخصوصاً مومنان هستی و همین مهر بی کران تو در قلب آنان آنان باعث پیدایش یک عشق الهی گردیده که این عشق به ذات یکتای تو پروردگار عالمیان موجب عزت و بزرگی بندگان خالصت گردیده است .

یا مُذِلُّ : ای خالق توانا که به علم ازلیت از سرشت تمامی بندگانت مطلع هستی و هرکه را خواهی بسیار خوار و حقیر و پست و گمراه می گردانی .

یا مُعینُ : ای خداوندی که هر کسی از تو یاری بجوید او را محروم نگذاشته و از باب علمت او را راهنمائی می نمایی .

یا مُبینُ : ای خالقی که از نور وجود خود در تمامی موجودات نهاده ای و همه موجودات با آن نور راهنمایی و هدایت می گردند .

یا جَلیلُ : ای پروردگار و ای خالقی که تمام بزرگیها را تو خود خلق نمودی ، بزرگترین بزرگها را ، کهکشانها را خلق نمودی که به چشم و ادراک ما آدمیان به آن اندازه اندکی که به آن پی برده ایم بسیار بزرگ است و تو بزرگ بی نهایت می باشی که به هیچ عنوان در این ادراک ناچیز ما آدمیان نمی گنجد .

یا جَمیلُ : ای اله من ، ای معبود من ، زیبا فقط کلمه ای بسیار اندک و کوچک است که کمی در حجم و مغز و عقل من می گنجد تو خود خالق تمامی زیبائی هایی که من اندکی از آنها را دیده ام یا راجع به آنها شنیده ام اما هیچ گاه قادر به فهمیدن معنی زیبائی تو نخواهم بود .

یا کَفیلُ : ای خالق و پروردگار بسیار بزرگوار که تنها خودت جهت کفالت و سرپرستی و به سعادت رساندن آدمیان کافی می باشی .

یا وَکیلُ : و ای خداوند مقتدر و دانا و عادل که تنها وکیل و حسابرس تویی و با عدل و دانشت بر امور عالم نظارت و وکالت می نمایی .

یا دَلیلُ : ای خالق و ای پروردگاری که خود علت همه چیز هستی و نیازی به علت نداری و علت به وجود آمدن هر چیز را نزد تو می توان یافت و با گشتن به دنبال همین علّت می توان پی به وجود نامتناهی تو بُرد .

یا حَیُّ : ای خالق و ای پروردگار زندگی بخش که به تمامی آفریده هایت زندگی بخشیده ای و همه را در زمانی معین که خود تعیین نموده ای بازپس می گیری و خود زنده مطلقی .

یا قَیّومُ : ای خالقی که خلق کرده ای و می کنی و خواهی کرد تا زمان مقرر به خواست خودت هیچکس آگاه نیست و پس از خلقت پرورش داده ای و می دهی و خواهی داد و برای تمامی آفریده هایت مدت زمان مشخصی جهت ماموریت مقرر کرده ای و پس از این مدت زمان محشور می گردانی و علی الخصوص آدمیان را پس از مرگ جسمی در دنیا در روز قیامت از خاک برپا می داری

یا جَبّارُ : ای خالق و ای پروردگار و ای اله دانا و توانا ، تو هم به علم بی کرانت ، می دانی و هم به قدرت بی انتهایت می توانی و کسی را توان روبرویی با خشم تو نباشد که تو ظلم کننده ترین در برابر ظالمان بزرگی اما آنها از سر سفاهتشان نمی دانند که در محضر تو دست به اعمالی می زنند که مورد جبر تو قرار گیرند .

یا غَفّارُ : ای خداوند مهربانی که اندازه گیری مهرت برای هیچ کدام از آفریده هایت مخصوصاً آدمیان مقدور نیست و از سر همین لطف بی کرانت هر لحظه که هر گنه کاری به در بارگاه ملکوتیت دست نیاز دراز و طلب بخشش کند آماده بخشیدنی و بسیار بخشنده به گناه گناهکاران می باشی .

یا حَنّانُ : خالقا ، پروردگارا ، لطیفا ، لطفت بی کران و مِهرت بی پایان . تو از سر مهر بی پایانت ما را خلق نمودی . صفت حنانیتت به هیچ عنوان در وصف نمی گنجد . تنها می توانین بگوییم که بی نهایت ، بی نهایت ، بی نهایت ، مهربانی .

یا مَنّانُ : ای خداوندی که خلق کردی و از سر لطفت روزی دهنده تمامی روزی خواران هستی و خود هیچ منتی بر مخلوقاتت نداری اما اله من ، عاشق منت نهادنت هستیم بر ما منت بگذار و ما را هر چه بیشتر به سمت سعادت اخروی سوق ده .

 
یا دَیّانُ : یگانه معبودی که تنها خود از سر مهر و جودت عشقی الهی را در قلب بندگان صالحت قرار دادی و از سر این مهر بر وجود آنان ایجاد عشق کردی و این عشق سبب گردید که دینداری و پرستش تو برپا شود که تو تنها برپا کننده دینی .

یا غُفرانُ : اله من ، پروردگار من ، منِ ضعیف بارها و بارها گناه کردم اما تو با داشتن مهر بی کرانت نسبت به آدمیان باز فرمودی بیا که در باز است و لطف و محبت نامتناهی است .

یا بُرهانُ : ای آفریننده ای که تمامی موجودات مشهود به چشم آدمیان و غیرمشهود را خلق نموده ای و به چشم نیک اندیش به وضوح در همه چیز و همه جا مشخصی و در همه جا دلیل بر بودن می باشی .

یا سُبحانُ : ای خالقی که تو خود خلق کرده ای تمام پاکی ها را و هر پاکی نشات گرفته از وجود پاک توست . ما آدمیان هرگز نمی توانیم به پاکی تو و معنی آن پی ببریم . همین اندازه می دانیم منشاء و مظهر تمام پاکی هایی .

یا مُستَعانُ : اله من ، معبود من ، تمامی یاری دهندگان جز تو باطل و پوچند . به در درگاه هر که رفتم مرا یاری ننمود که تو بزرگترین یاری کنندگانی .

یا سُلطانُ : خالقا ، تمامی سلطانها و پادشاهان را تو خلق نمودی و آنها به لطف عنایتی که به ایشان کردی سلطان و پادشاه شدند . آن هم برای آدمیان و موجودات ضعیف تر از خودشان و به عقل ناتمام خودشان فکر کردند که شاه و سلطانند ولی تنها سلطان و پادشاه پادشاهان تویی و بس .

یا اَمینُ : ای خالقی و ای پروردگاری که آفریدی و نسبت به آفریده هایت عنایت نمودی و در حق تمامی آنها عدل و درستی اعمال نمودی .

یا مُؤمِنُ : ای خالق و پروردگاری که منبع و مظهر پاکی و ایمانی ، و ایمان از وجود پاک تو بوجود آمد .

یا مُتَکَبِّرُ : ای خالق و پروردگاری که آدمیان را خلق کرده ای و به برخی مال و قدرت فراوان داده ای و از سر جهل و نادانی دچار کبر و فخر شده اند و تو متکبرترین و فخارترین در برابر آنانی .

یا شَکُورُ : ای خداوندی که مظهر تشکر و سپاسی و دائماً باید به شکرگزاری نعمات تو مشغول بود تا ذره ای از شکر نعمات فراوان تو را بر جا آورد .

یا عَزیزُ : ای خالق و پروردگاری که هر کس گامی در راه تو نهد لطف بی کران و محبت فراوانت شامل حالش گردد و تو بسیار برایش دوست داشتنی می گردی .

یا عَلیُّ : ای خداوندی که در هر صفت نیکو و قدرت نامتناهی بالاترین ، بالاترین هستی .

یا وَفیُّ : ای خالق و ای پروردگاری که مظهر وفا و صداقتی و هر کس به راه تو بیاید ، لطف تو شامل حالش گردد و بالاترین وفاکننده به عهدت هستی و هیچ کدام از وعده هایت را تکذیب و رد نمی کنی .

یا زَکیُّ : ای خالقی که انسان را خلق کردی سپس به او دانایی و عقل دادی که نشات از عقل و دانایی تو دارد و تو بالاترین عقل و دانشی

یا قَویُّ : ای خالقی که تمام قدرتها را خود خلق کرده ای و بی اذن تو هیچ قدرتی قدرت نباشد و قدرت تو بالاترین قدرتهاست .

یا غَنیُّ : ای خالقی که همه مخلوقاتت نیازمند به تو اند و تو خود از هر چیز بی نیازی

یا مُحِقُّ : ای خداوندی که حق و عدالت از تو سرچشمه گرفته و همه چیز را به حق آفریدی و برپا دارنده ی حَقّی .

یا مُعطیُّ : ای خداوندی که هر کدام از بنده هایت از سر صدق و قلب پاک از تو طلب خیر کنند سریعاً به آنها اعطا می فرمایی
  
یا اخِرُ : ای خالقی که خلق کرده ای و ای پروردگاری که پرورش می دهی و روزی همه چیز را به پایان می رسانی اما در آن پایان تو خود وجود داری .

یا اَحسَنَ الخالِقینَ : ای خالقی که همه خلق کنندگان را تو خلق کرده ای و بهترین خلق کنندگان تو می باشی

یا خَیرَ الرّازِقینَ : ای خداوندی که از سر لطف و محبت بهترین روزی و نعمتها را به بندگانت می دهی علی الخصوص روزی معنوی که نیاز روح آدمیان است و آن اسامی اعظم خودت می باشد که نصیب مقربینت کرده ای .

یا خَیرَ الغافِرینَ : ای خداوندی که از در محبتت همیشه نسبت به آدمیان بخشنده تر و بهترین بخشندگانی

یا خَیرَ المُحسِنینَ : ای خداوندی که بهترین احسان و محبتت را به آدمیان اعطا می نمایی .

یا خَیرَ النّاصِرینَ : ای خداوندی و ای خالقی که بهترین یاری دهندگان جهت بندگانت در سخت ترین شرایط می باشی

یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ : ای خداوندی که بهترین مهربانان هستی در صورتیکه شکر نعمتت را آدمیان بجا نمی آورند باز از سر مهربانیت می بخشی

یا نُورَ السَّمواتِ وَ الاَرضِ : ای خداوندی که روشنی آسمانها و زمینی و هیچ خورشید و ستاره ای از خود نوری ندارند همه به نور شما نورانی هستند .

یا هادِیَ المُضِلّینَ : ای خالقی که پس از خلقت آدمیان راه رسیدن به بهترین درجات را برایشان واضح و روشن نمودی و خود بهترین هدایت گر درماندگانی

یا دَلیلَ المُتَحَیِّرینَ : ای خالقی که تمام زیبائی ها و عجائب را خلق نمودی و هر چه انسانهای عاقل در آفریده هایت بیشتر تفکر کردند بیشتر متحیر و حیران شدند و بزرگی تو عامل و علت حیرانی آنهاست .

یا خالِقَ کُلِّ شَیءِ : ای آفریننده تمام موجودات و زمین و آسمانها و عوالم غیب و شهود

یا فاطِرَ السَّمواتِ وَ الاَرضِ : ای خالقی که زمین و آسمانها را خلق نمودی و همه به اذن و فرمان تو در حال گردشند و برپایند .

یا هادِیَ المُضِلّینَ : ای راهنما و ای هدایتگر انسانهای بسیار نیازمند و در راه مانده چه آنان که در راه مادیات مانده اند و چه آنانی که در راه معنویت درمانده اند .

یا مُفَتِّحَ الاَبوابِ : ای خداوندی که تمامی درها را بر روی بندگانت باز گذاشتی اما عده ای پس از پیروی از شیطان به ظلمت کشیده شدند و تو درِ توبه و بازگشت را بر آنان گشودی .

یا مُسَبِّبَ الاَسبابِ : ای خداوندی که در هر لحظه وسیله هایی قرار می دهی تا بتوانی بنده هایت را مورد رحمت و آسایش روحی و جسمی قرار دهی و اسباب رستگاری برایشان فراهم می نمایی

یا رَفیعَ الدَّرَجاتِ : ای خداوندی که در مقابل تو مرتبه ای وجود ندارد و تو خود بالاترین مرتبه ای 

یا مُجیبَ الدَّعَواتِ : ای خداوندی که هر لحظه شنوا و بینا به دعاهای بندگانت هستی و اجابت کننده آن دعاها به خیر و صلاح بندگانت

یا وَلِیَّ الحَسَناتِ : ای خداوندی که خود صاحب تمامی نیکی هایی و آماده بخشیدن بهترین نیکی ها به بهترین بنده هایت

یا غافِرَ الخَطیئاتِ : ای خداوندی که خطاهای ما بندگان گنهکار را می بینی و از سر مهربانیت می بخشی و چشم پوشی می نمایی .

یا مُحیِیَ الاَمواتِ : ای خداوندی که خلق نمودی ، حیات بخشیدی ، پرورش دادی و پس از انجام ماموریت مخلوقت جان او را گرفتی و در روزی که مقرر که خودت می دانی زنده می گردانی تمامی مردگانرا .

یا ضاعِفَ الحَسَناتِ : ای خداوندی که بابت کوچکترین کار نیکوی بندگانت به شان و درجه آنها می افزایی . در برابر نیکویی چندین برابر و در برابر نکوهیده به همان اندازه و ای خداوندی که هر کس کمترین خوبی را انجام دهد تو به خوبیهای او می افزایی .

یا دافِعَ البَلِیّاتِ : ای خداوندی که هر کس به تو پناه اورد تو بلاها و دردها را از او دور می گردانی .

معنی دعای معراج

به نام خدای عالمیان
....... تنها ذکر دعای معراج است که میتواند ارتباط با خداوند را بدون واسطه صورت دهد . پس خواسته خود را بخواهید از خدای خویش از طریق خواندن دعای معراج در هر لحظه و هر ساعت و در هر جا و مکان و آن چنان که در سوره اسراء آیه ١١٠ و سوره کهف آیه ١٠٩، سوره غافر آیه 60 و سوره اعراف آیه 205آمده است .
 
بِسمِ اللهِ الرَّ حمَنِ الرَّ حِیمِ :
به نام پروردگار و خالقی که بخشنده و پذیرنده توبه و بسیار مهربان به آدمیان است 
یا سَیِّدُ : ای خدایی که سرور و بزرگ و فرمانروایی
یا سَنَدُ : و ای خدایی که تکیه گاه و پشتیبان و روشن و واضحی
یا صَمَدُ : و ای خدایی که فرمانروایی بی نیاز و بلند و والا مرتبه ای
یا مَن لَهُ المُستَنَدُ : و ای خدایی که باید در همه کارها و مشکلات بر شما توکل و تکیه و اعتماد نمود
اجعَل لی فَرَجاً : بزرگواری و عنایت فرما و نجات و رهایی فرما
وَ مَخرَجاً مِمَّا اَنَا فیهِ : و بزرگواری و محبت فرما و نجات و خارج فرما از همه مشکلات و بلاها و غم واندوه خارج فرما
وَ اکفِنی فیهِ : و از همه نعمتها به اندازه ای که صلاح می دانید عنایت فرما
وَ اَعُوذُ بِکَ : و باید در همه مصائب و سختیها بر شما پناهنده شد 
بِسمِ اللهِ : بنام شما که پروردگار و خداوند و خالق می باشید 
التَّامَّاتِ : و تمام و کاملترین می باشید
یا اَللهُ : و ای خداوند که پروردگاری
یا اَللهُ : و ای خداوند که خالق بزرگی
یا اَللهُ : و ای خداوند که وصف و اندازه شما در وصف نیست و شما بی نهایت بزرگ و فرمانروایی
یا رَحمَنُ : ای خداوند بسیار بخشنده
یا رَحمَنُ : و ای خداوند بسیار مهربان و بخشایشگر
یا رَحمَنُ : و ای خداوند بسیار توبه پذیرنده و آرامش دهنده
یا رَحیمُ : و ای خداوند مهربان و بسیار دلگرم کننده
یا رَحیمُ : و ای خداوند آمرزنده و دل نواز و نیرو دهنده
یا رَحیمُ : و ای خداوند که دارای نامهای بزرگ و آمرزنده می باشید
یا خالِقُ‌ : و ای خداوندی که پدیدآورنده و سازنده می باشید
یا رازِقُ : و ای خداوندی که روزی و نعمت دهنده مخلوقات می باشید
یا بارِیءُ : و ای خداوندی که آفریدگار و سازنده مخلوقات می باشید
یا اَوَّلُ : و ای خداوندی که از نخستین و همیشه بوده ای
یا اخِرُ : و ای خداوندی که تا ابد و آخر و پایان همه هستی شمایی
یا ظاهِرُ : و ای خداوندی که پدیدار کننده و آشکار کننده همه اسرار می باشید
یا باطِنُ : و ای خداوندی که پوشنده و پنهان کننده درون هر اسراری می باشید
یا مالِکُ : و ای خداوندی که تمام ملک هستی از ذات شما پدیدار شده
یا قادِرُ : و ای خداوندی که توانا و بر هر امری فرمانروائی
یا واهِبُ : و ای خداوندی که بخشنده ترین می باشید
یا وَهّابُ : و ای خداوندی که بسیار بخشنده و صاحب اعطا می باشید
یا تَوّابُ : و ای خداوندی که بسیار با گذشت و بسیار توبه پذیر می باشید
یا حَکیمُ : و ای خداوندی که دانشمندترین و خردمندترین فرمانروایان می باشید
یا سَمیعُ : و ای خداوندی که به هر صدایی و هر ندایی شنوایی
یا بَصیرُ : و ای خداوندی که به هر امری آگاه و دانا و به هر رمزی بینا و بصیری
یا غَفُورُ : و ای خداوندی که آمرزنده ترین به گناهان خلق می باشید
یا رَحیمُ : و ای خداوندی که باعث آرامش قلب مقربین و خداپرستان می باشید
یا غافِرُ : و ای خداوندی که بخشنده و آمرزنده بزرگترین گناهان می باشید
یا شَکُورُ‌ : و ای خداوندی که نشانه های نعمت و رفاه شما آشکار است
یا عالِمُ : و ای خداوندی که دانشمند بر هر دانشی و علمی
یا عادِلُ : و ای خداوندی که انصاف و دادگری فقط نزد شماست
یا کَریمُ : و ای خداوندی که سخاوتمندترین و نیکوترین صفات نزد شماست
یا حَلیمُ : و ای خداوندی که بسیار بردبار و شکیبایی به گناهان و اشتباهات بندگانت
یا وَدُودُ : و ای خداوندی که بسیار دوستدار و محبوب قلبهای با اخلاص می باشد
یا غَفُورُ : و ای خداوندی که بخشاینده ترین بخشایندگانی
یا رَئُوفُ : و ای خداوندی که بسیار مهربان و با گذشت به خلقی
یا وِترُ : و ای خداوندی که یکتایی و بی همتایی
یا مُغیثُ : و ای خداوندی که تنها شمایی فریادرس در همه امور
یا مُجیبُ : و ای خداوندی که یگانه اجابت کننده دعاها می باشید
یا حَبیبُ : و ای خداوندی که تنها دوست ومحبوب قلبهای مخلصان می باشید
یا مُنیبُ : و ای خداوندی که باران رحمتت را فراوان در بهاران زیباتر بر بندگان فرو می فرستی
یا رَقیبُ : و ای خداوندی که هیچ قدرتی رقابت با شما را ندارد و از آن عاجز است
یا مُعیدُ : و ای خداوندی که به همه رمز و رموز آفرینش کاردان و دانایی
یا حافِظُ : و ای خداوندی که نگهبان و روشن کنندة راه عارفانی
یا قابِضُ : و ای خداوندی که بر هر نیروی آشکار و غیب چیره شونده ای
یا حَیُّ : و ای خداوندی که زنده و پاینده و ابدی و جاودان می باشید
یا مالِکُ : و ای خداوندی که همة کائنات متعلق به ذات کبریائی شماست
یا باعِثُ : و ای خداوندی که یکتایی شما انگیزه خلق جهان هستی شد
یا وارِثُ : و ای خداوندی که پس از فنای هر چیز تنها صاحب مقتدر مُلک وجودی
یا رَحیمُ : و ای خداوندی که بخشایش و رحمت زیبنده و شایسته مقام شماست
یا فاتِحُ : و ای خداوندی که گشاینده درهای توبه بر روی خلق گنه کاری
یا فارِجُ : و ای خداوندی که باز کنندة درهای رحمت بر روی خلق نا امیدی
یا فاخِرُ : و ای خداوندی که شکوه و عظمت شایسته مقام والا مرتبه شماست
یا مُعِزُّ : و ای خداوندی که عزّت و آبروی اهل یقین از لطف بی انتهای شماست
یا مُذِلُّ : و ای خداوندی که ذلیل و خوارو پَست کنندة مُکذبینی
یا مُعینُ : و ای خداوندی که تنها یاری رسان و یاری دهنده اهل ذکری
یا مُبینُ : و ای خداوندی که بزرگی و عظمت شما بر همه خلق آشکار است
یا جَلیلُ : و ای خداوندی که صاحب شکوه و عظمت و بزرگواری می باشید
یا جَمیلُ : و ای خداوندی که صاحب همه زیبایی های خلقت و آفرینش می باشید
یا کَفیلُ : و ای خداوندی که صاحب ضمانت و سایه کفالت شما بر سر خلق جلوه گر است
یا وَکیلُ : و ای خداوندی که یگانه پشتیبان و حمایت کننده فرستادگان خود به خلقی
یا دَلیلُ : و ای خداوندی که رهنمای راه حق و حجت می باشید بر مؤمنین 
یا حَیُّ : و ای خداوندی که همیشگی و فناناپذیر می باشید
یا قَیّومُ : و ای خداوندی که پاینده و ابدی و شکوه و جلالت همیشگی است
یا جَبّارُ : و ای خداوندی که توانایی بر توانگران و پادشاهی بر ملک هستی
یا غَفّارُ : و ای خداوندی که بسیار با گذشت و آمرزنده ای به گناهکاران
یا حَنّانُ : و ای خداوندی که شکوه و لطف و مهربانی شما بی انتهاست
یا مَنّانُ : و ای خداوندی که بر بندگانت بسیار لطف و احسان می نمایی
یا دَیّانُ : و ای خداوندی که عادلترین فرمانروایی به کردار نیک و بد بندگانت
یا غُفرانُ : و ای خداوندی که با گذشت و بخشنده ای
یا بُرهانُ : و ای خداوندی که نشانه های وجودت بر هر ذره از خلقت آشکار است
یا سُبحانُ : و ای خداوندی که پاکی و لطافت از ذات مقدس شماست
یا مُستَعانُ : و ای خداوندی که کمک دهنده ایمان آورندگان می باشید
یا سُلطانُ : و ای خداوندی که قدرتمند و بزرگ و بر هر نیرویی تسلط یافته ای
یا اَمینُ : و ای خداوندی که وفادار به قول خود و قابل اعتمادی
یا مُؤمِنُ : و ای خداوندی که بزرگترین ایمان دهنده و نیرودهنده به قلب خالصانی
یا مُتَکَبِّرُ : و ای خداوندی که توانا و بر هر نیروی قوی چیره وغالبی
یا شَکُورُ : و ای خداوندی که نشانه های نعمت و رفاه شما آشکار است
یا عَزیزُ : و ای خداوندی که شریف و ارجمندی و بر قلب عارفان می تابید
یا عَلیُّ : و ای خداوندی که والامقام و بزرگوار و بلندمرتبه و نیرومندی
یا وَفیُّ : و ای خداوندی که متعهد و وفادار به دعای بندگان خاص و عامی
یا زَکیُّ : و ای خداوندی که پاکیزه از هر عیب می باشید
یا قَویُّ : و ای خداوندی که استوار و توانائی
یا غَنیُّ : و ای خداوندی که بی نیاز و توانگری
یا مُحِقُّ : و ای خداوندی که هر چیز را مرگ و فنا و پایان قرار دادی
یا مُعطیُّ : و ای خداوندی که بسیار بخشنده و عطا کننده روزی خلقی
یا اخِرُ : و ای خداوندی که پایان هر پایانی و زنده و پاینده ای
یا اَحسَنَ الخالِقینَ : و ای خداوندی که بهترین خلق کنندگان وجودی
یا خَیرَ الرّازِقینَ : و ای خداوندی که بهترین روزی و نعمت دهنده مخلوقاتی
یا خَیرَ الغافِرینَ : و ای خداوندی که بهترین آمرزندگان و توبه پذیرنده خلقی
یا خَیرَ المُحسِنینَ : و ای خداوندی که نیکی رسان و بخشاینده خلقی
یا خَیرَ النّاصِرینَ : و ای خداوندی که بهترین پشتیبان و یاری کننده خلقی
یا اَرحَمَ الرّاحِمینَ : و ای خداوندی که بزرگترین رحمت و بخشش به خلقی و مهربانترین مهربانان 
می باشید
یا نُورَ السَّمواتِ وَ الاَرضِ : و ای خداوندی که نور و روشنائی آسمانها و زمین و رحمت و برکت و نیروی دلگرم کننده ای
یا هادِیَ المُضِلّینَ : و ای خداوندی که رهبر و هدایت کننده گمراهان عالمی
یا دَلیلَ المُتَحَیِّرینَ : و ای خداوندی که راهنما و حجت برای حیرت زدگانی
یا خالِقَ کُلِّ شَیءِ : و ای خداوندی که پدیدآورنده و آفریننده همه چیز می باشید
یا فاطِرَ السَّمواتِ وَ الاَرضِ : و ای خداوندی که آفریننده و خالق آسمانها و زمین و مخلوقات درون آن می باشید
یا هادِیَ المُضِلّینَ : و ای خداوندی که راهنما و رهبر و هدایت کننده گمراه شدگانی
یا مُفَتِّحَ الاَبوابِ : و ای خداوندی که گشاینده و بازکننده درهای نعمت و رحمتی
یا مُسَبِّبَ الاَسبابِ : و ای خداوندی که سبب ساز در همه مشکلات و مصائب و سختیهایی
یا رَفیعَ الدَّرَجاتِ : و ای خداوندی که بالابرنده درجات و مقام آدمیان نزد آدمیان و نزد ملکوتیان می باشید
یا مُجیبَ الدَّعَواتِ : و ای خداوندی که اجابت و مستجاب کننده خواهش ها و نیازهای خلق می باشید 
یا وَلِیَّ الحَسَناتِ : و ای خداوندی که نهایت خوبیها و زیبائیها و پایان و نیکی رسان به خلق می باشید
یا غافِرَ الخَطیئاتِ : و ای خداوندی که بخشنده لغزشها و خطاهای خلقی
یا مُحیِیَ الاَمواتِ : و ای خداوندی که زنده کننده قلب عارفانی و زنده کننده مردگانی
یا ضاعِفَ الحَسَناتِ : و ای خداوندی که چند برابر کننده نیکیها و خوبیهای خلق و هر نیکویی هستی
یا دافِعَ البَلِیّاتِ : و ای خداوندی که دفع کننده و دور کننده بدیها و زشتیهای خلقی